Notas que vuelan perdidas
Música: Andoni Zilbeti. Letra: Andoni Zilbeti y Ainhoa Lizarraga
Presiento que llega el momento y lo eterno se acerca
Las estrellas dejan de brillar, bajo un manto muy denso
Recuerdos vividos ayer, hoy se vuelven tan sordos
Notas que vuelan perdidas al son del olvido
Tan solo deseo que un día se escuchen mis versos
Y tal vez despertar algo roto que unir
Viajes que vivir
Planetas que forjar
Un rumbo que marcar hacia atrás
Sigo la senda perdida y siento que muero
Mis manos dejan de sentir el amor de tu tacto
Miro a tus ojos y veo que todo se apaga
Abrázame fuerte pues voy a un lugar muy extraño
Cuando no sea capaz de ver quien está junto a mí
Júrame que lo harás, mas siendo para mí.
Viajes que vivir
Planetas que forjar
Un rumbo que marcar hacia atrás
Galduta hegan doazen notak
Unea datorrela, betierekoa hurbiltzen dela nabaritzen dut
Izarrek distira egiteari uzten diote laino itxien azpian
Atzo bizitako oroitzapenak, gaur hain gorrak bihurtzen dira
Ahazturaren doinuan hegan doazen notak
Egunen batean nire bertsoak entzun daitezela besterik ez dut nahi.
Eta agian, hautsitako zerbait esnatzea, elkartzeko.
Bizi beharreko bidaiak
Sortu beharreko planetak
Atzerantza ekin beharreko norabidea
Desagertutako bidean barna, hiltzen naizela sentitzendut
Nire eskuek zure ukimenaren maitasuna sentitzeari uzten diote.
Zure begietara begiratzen dut eta dena itzaltzen ari dela ikusten dut.
Sendo besarkatu nazazu, eremu ezezagunetara bait noa.
Ondoan nor dudan ikusteko gai ez naizenean.
Esan egingo duzula, are gehiago, niretzat.
Bizi beharreko bidaiak
Sortu beharreko planetak
Atzerantza ekin beharreko norabidea